popatrzeć się

См. также в других словарях:

• popatrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}popatrzyć się {{/stl 13}}{{stl 8}}pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co popatrzeć, popatrzyć: Popatrzył się na wchodzących. Popatrzyli się na niego nieufnie. Popatrz się chwilę na dziecko. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• popatrzeć — dk VIIb, popatrzećrzę, popatrzećrzysz, popatrzećpatrz, popatrzećrzał, popatrzećrzeli a. popatrzyć dk VIb, popatrzećrzył 1. «spędzić chwilę na patrzeniu; spojrzeć, rozejrzeć się» Popatrzeć na kogoś. Popatrzyć na zegarek. Popatrzeć komuś w oczy.… …   Słownik języka polskiego

• popatrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, popatrzećtrzę, popatrzećtrzy, popatrzećtrzał, popatrzećtrzeli, {{/stl 8}}popatrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, popatrzećtrzę, popatrzećtrzy, popatrzećtrzył, popatrzećtrzyli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spojrzeć [popatrzeć] prawdzie [faktom] w oczy — {{/stl 13}}{{stl 7}} przyjąć coś do wiadomości (zwłaszcza coś przykrego), przestać się łudzić co do czegoś, trzeźwo i spokojnie ocenić niepomyślną, groźną sytuację : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie możesz dalej się łudzić, musisz spojrzeć prawdzie w oczy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pogapić się — dk VIa, pogapić siępię się, pogapić siępisz się, pogapić sięgap się, pogapić siępił się pot. «spędzić pewien czas na przyglądaniu się, gapieniu się; popatrzeć trochę» Pogapić się na wystawy sklepowe …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• wilk — 1. Bajka o żelaznym wilku «opowiadanie o czymś, co wydaje się nieprawdopodobne, nierealne, w co trudno uwierzyć»: Bezrobocie w peerelu oficjalnie nie istniało, więc i zasiłki dla bezrobotnych wydawały się bajką o żelaznym wilku. Metr 06/04/2001.… …   Słownik frazeologiczny

• spojrzeć — dk VIIb, spojrzećjrzę, spojrzećjrzysz, spójrz a. spojrzyj, spojrzećjrzał, spojrzećeli spoglądać ndk I, spojrzećam, spojrzećasz, spojrzećają, spojrzećaj, spojrzećał 1. «skierować, zwrócić wzrok, oczy; rzucić okiem, popatrzeć; o oczach, wzroku:… …   Słownik języka polskiego

• ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

• przenieść — dk XI, przenieśćniosę, przenieśćniesiesz, przenieśćnieś, przenieśćniósł, przenieśćniosła, przenieśćnieśli, przenieśćniesiony przenosić ndk VIa, przenieśćnoszę, przenieśćnosisz, przenieśćnoś, przenieśćnosił, przenieśćnoszony 1. «zabrać coś z… …   Słownik języka polskiego

• góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… …   Słownik frazeologiczny